Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Γαία πυρί (ξανά…) μειχθήτω


Ο «στρατηγός άνεμος», έκανε θρύψαλα κάτω από την μπότα του, το γυάλινο σχέδιο του Ξενοκράτη, στις ανατολικές πλαγιές της Πεντέλης.
Τα μέτωπα της φωτιάς περικυκλώνονται από δυνάμεις υπεύθυνες και ανεύθυνες και ταυτόχρονα περικυκλώνουν τα πάντα καθώς πηδούν δρόμους , λεωφόρους, ξέφωτα, οικισμούς, ρεματιές και ελπίδες. Οι εστίες διακλαδίζονται και διασκορπίζονται, οι ευθύνες λαμπαδιασμένες κατακερματίζονται σε πανικόβλητους ανίκανους, άσχετους και καπνισμένους αναρμόδιους. Οι κραυγές της αγωνίας, του πανικού και της οργής των εγκλωβισμένων, καπακιάζονται από τις ανεύθυνες κραυγές των καναλιών.
Το πανέμορφο, ευωδιαστό, ολοζώντανο και καταπράσινο τοπίο, μυρίζει καμένη σάρκα, καμένες ευθύνες και υποσχέσεις, γίνεται γκρίζο και η καρδιά μας κατάμαυρη.
Αλλαζονικός ο ηγεμώνας της κεντρικής εξουσίας βγήκε στο γυαλί για να ανακοινώσει με αυτάρεσκη υπερηφάνεια, σεμνά και ταπεινά όπως συνηθίζει, πως σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες οι δυνάμεις του κράτους δίνουν άνιση μάχη με τις φλόγες, με άμεση προτεραιότητα την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών.
Επίσης αλαζονικός και στρουφόμορφος ο ηγεμόνας των εσωτερικών βγήκε και αυτός στο γυαλί χωρίς πανικό, για να ενημερώσει τους υποτακτικούς, πως οι υπηρεσίες της ηγεμονίας του εννιαίες και συντονισμένες μάχονται ηρωικά, αλλά το ανάγλυφο και η μορφολογία δεν βοηθούν, και πως πρέπει και εμείς να κάνομε το σταυρό μας να σταματήσουν οι αέρηδες.
Ο εκπρόσωπος της ηγεμονίας είπε τα δικά του παχεια και μεγάλα λόγια για τον συντονισμό, δίνοντας και στα πεύκα τις ευθύνες που τους αναλογούν, γιατί παρεμποδίζουν … τα άτιμα το έργο της κατάσβεσης.
Ο Σαρακατσάνος ηγεμόνας της χωροταξίας δεν μίλησε και γιατι να μιλήσει άλλωστε; Ούτε ο ηγεμόνας της Γεωργίας μίλησε.
Ο αρμόδιος με τα γαλόνια είπε ένα σύντομο ανέκδοτο για να γελάσουν και οι πιο πικραμένοι … έρχονται λέει εξειδικευμένοι υλοτόμοι από την βόρεια Ελλάδα για να κάμουν αντιπυρικές ζώνες.
Οι πολιτικές, οι διοικητικές και οι επιχειρησιακές ευθύνες κρούφτηκαν, με τα κροκοδείλια δάκρυα και τις ίδιες χωρίς έμπνευση υποσχέσεις όπως γίνεται κάθε φορά.
Το φιλότιμο σκούριασε. Καμιά συγνώμη, καμιά έστω μαϊμού παραίτηση.
Τον λογαριασμό οικονομικό και οικολογικό θα τον πληρώσουμε εμείς οι υποτακτικοί και τα παιδιά μας.
Ασήμαντος πολίτης, ζητώ ταπεινά συγνώμη από τα μικρά παιδιά της ηγεμονίας και από τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί. Δεν έχω από πού να παραιτηθώ. Απαιτώ όμως να παραιτηθούν όλα τα πεύκα.
ηθικό δίδαγμα της (ανήθικης) εξουσίας διαχρονικά ...
από την αρχαία εποχή : Γαία πυρί μειχθήτω
από την εποχή του Όθωνα : Εμείς δεν θέλουμε δάση, χρήματα θέλουμε.
από την εποχή του Πασοκ : οι δασικοι είναι άχρηστοι γιατί δεν ξέρουν να σβήνουν φωτιές.
από την εποχή της ΝΔ : το ΠΑΣΟΚ φταίει.
από την εποχή κάθε εξουσίας : εμείς ψηφαλάκια θέλουμε.
Νικ. Παπ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου