Στο αποβασίλεμα της επαγγελματικής μου πορείας δεν υπάρχει διάθεση για απολογισμό. Απλά μετρώ τις μέρες της φυλακής και βαυκαλίζομαι πως μπορώ να γίνω «ελεύθερος».
Ανεμοθύελλα σκέψεων ανακατεύει την θολούρα της απέραντης καταχνιάς, που καταπλακώνει τις παλιές προδομένες ιδέες, τα χαμένα παρορμητικά οράματα της άλλοτε ρομαντικής νιότης.
Ονειροπαρμένος κυνηγός του ανέφικτου, δεν έχω ακολουθήσει πορεία αυτογνωσίας. Αν έχω αναζητήσει θεούς τους αναζήτησα ανάμεσα στους ανθρώπους και πρέπει να τους βρήκα. Και αν έχω κυνηγήσει εχθρούς ήταν ανύπαρκτοι σαν τους ανεμόμυλους του Δον Κιχώτη και καταχλευάστηκα.
Η πραγματικότητα στην χαλαρή μου αντίληψη προβάλει σήμερα ανήθικη και την διαχειρίζονται ανήθικες εξουσίες. Ίδιες με αυτές που κάποτε κανάκιζα, που δόξαζα και χειροκροτούσα.
Αμετανόητα ρομαντικός ψάχνω την ελπίδα. Ίσως όμως να αναζητώ καταφύγιο – σανίδα σωτηρίας για την παραπέρα μου ύπαρξη.
Η σύγχρονη τεχνολογία της επικοινωνίας (που δεν έχει βέβαια ούτε αυτή φραγμούς ηθικής), επιτρέπει την αυτομαστίγωση της (μεταλλαγμένης από τα χρόνια) σκέψης μου και το παίρνω σαν ένα παιχνίδι για να περνούν οι ώρες μου.
Δημιουργώ αυτή τη σελίδα σαν ημερολόγιο καταγγελίας του ανήθικου και της λανθάνουσας ή της έκδηλης ανομίας που πλημμυρίζει την εποχή μας.
Δεν έχω αυταπάτες, πως μπορώ να αλλάξω το κακό. Γνωρίζω πως χωρίς θυσίες δεν μπορούν να υπάρξουν ελπίδες. Και εγώ δεν έχω τίποτα να ρισκάρω, γράφω εκ του ασφαλούς, άρα είμαι τζάμπα μάγκας.
Σας αγαπώ όλους και εσάς που θα με αγνοήσετε, και εσάς που θα με κατανοήσετε και εσάς που θα με πετροβολήσετε (πιο πολύ εσάς). …….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου